Tuesday, February 1, 2011

മരുഭൂമിയിലെ രാത്രി


പകല്‍ പറയാന്‍ മറന്നതെല്ലാം
രാത്രിയുടെ മണല്‍ക്കാറ്റ് മൂടിപ്പോയി
ഓര്‍ത്തെടുക്കുവാനാഞ്ഞപ്പോഴൊക്കെ
ഒരു പാതിരാക്കോഴിയുടെ കൂവല്‍
കറുത്ത നിഴലായി അടയാളങ്ങളെ
മായ്ച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
ദിക്കറിയാതലഞ്ഞവരുടെയെല്ലാം
ചെരിപ്പടികളില്‍ കണ്ണിയിളകിപ്പോയ
വാക്കുകള്‍ വക്കൊടിഞ്ഞ്
തേഞ്ഞു തേഞ്ഞില്ലാതായി.
ശേഷംതുരുമ്പിച്ച വാക്കിന്‍ കഷണങ്ങള്‍
തീര്‍ഥാടകരുടെ നഗ്‌നപാദങ്ങളില്‍
ഉണങ്ങാത്ത മുറിവായി.
ഒടുവില്‍ അവസാന വാക്ക്
കല്ലില്‍ തട്ടി മുള്ളിലുരഞ്ഞ്
മരുഭൂ വിഴുങ്ങിയ പുഴ തേടിയിറങ്ങി

1 comment:

Unknown said...

nannayittund. chinthakalil orupakshe parayan marakkunnathellam manalkkattu kondupoyittundakam. avasana vaak puza thediyiragiyittundakam.athumallenkil munpilulla puzaykku nere kannadachupidikkunna oruvante chinthakalakam